[ad_1]
آقای احمدی گفت که پس از دستگیری در سال 2019 ، وی به مدت سه ماه در زندان اوین در شمال تهران در سلول انفرادی بود و در بازجویی های مکرر چشم هایش را بسته بودند. به گفته وی ، این حبس چنان آزار دهنده بود که آرزوی بازجویی را داشت زیرا این تنها شکل ارتباط انسانی بود که با وی دریافت می کرد.
آقای احمدی به تلویزیون انگلیس گفت: “شما تازه دچار معلولیت ذهنی می شوید ، نسبت به محیط اطراف خود حساس نیستید.” کانال 4.
آقای احمدی که از نژاد کرد است ، در شمال غربی ایران متولد شد و در دهه 1990 تابعیت انگلیس را بدست آورد. وی چندین گزارش و کتاب در مورد ختنه دستگاه تناسلی و ازدواج کودکان در ایران منتشر کرده است. در گزارشی که در 2015وی می نویسد که ختنه دستگاه تناسلی “در بافت اجتماعی فرهنگ ایران” حداقل در چهار استان جاسازی شده است.
آقای احمدی در بیانیه ای که روز چهارشنبه در وب سایت خود منتشر کرد ، گفت: “من به طور قطع می دانم که زندان من ابزاری است برای سرویس های امنیتی ایران و وزارت دادگستری برای ارعاب و فشار بر چند نفر دیگر که در زمینه های اجتماعی کار می کنند.”
طبق گزارش های محلی در ماه دسامبر ، دادستان ها در تهران او را به همکاری با ایالات متحده و دیگران متهم کردند ، اتهاماتی که وی رد کرد.
بیش از نیمی از دو تبعه خارجی و دوگانه در زندان های ایران زندانی هستند ، از جمله خانم زاغری-راتکلیف. فریبا آدله ، دانشگاهی فرانسوی-ایرانی ؛ سیامک نمازی ، یک تاجر ، و پدرش ، باقر نمازی ، کارمند سابق یونیسف ، هر دو ایرانی-آمریکایی. دکتر احمدرضا جلالی ، پزشک و محقق سوئدی-ایرانی ؛ ناهید تاگاوی ، معمار آلمانی-ایرانی ؛ و مراد طاهباز ، یک ایرانی-آمریکایی متخصص حفاظت از محیط زیست.
کایلی مور-گیلبرت ، دانشمند انگلیسی-استرالیایی که در سال 2018 به اتهام جاسوسی علیه اسرائیل بازداشت شد ، در ازای زندانیان با سه مرد ایرانی در ماه دسامبر آزاد شد.
فرناز فصیحی در تهیه گزارش همکاری داشت.
[ad_2]