[ad_1]
پاراماریبو ، سورینام – هر یکشنبه درست پس از طلوع فجر ، در حالی که قسمت اعظم شهر در خواب است ، گروهی از مردان در زمین چمن رشد کرده یک پارک عمومی در محله ای آرام در پایتخت سورینام ، کوچکترین کشور آمریکای جنوبی ، جمع می شوند. آنها با هم قوز می کنند و سکوت می کنند.
آنها قفس های پرنده دارند ، که هر کدام از آنها یک پرنده آواز – پیکولو ، twa-tva یا ریشه دارند ، همانطور که گونه ها در اینجا شناخته می شوند. در طی چند ساعت آینده ، مردان سکوت کرده و متمرکز می شوند و به پرندگان گوش می دهند در حالی که داوران مدت زمان هر انفجار آواز را یادداشت می کنند و عملکرد هر خواننده را روی گچ ارزیابی می کنند.
مخاطب جذب می شود ، اما پیروزی ها و باخت ها با همان تعاونگری ساکت که صبح را مشخص می کند ، مورد استقبال رهبران قرار می گیرند.
مسابقه آواز پرندگان ، چیزی شبیه جنگ راه راه بین پرندگان گرمسیری آموزش دیده ، یک شیدایی ملی در سورینام است. این سرگرمی است که به مدیتیشن نزدیکتر از ورزش با سوخت آدرنالین است که سایر کشورها را تغذیه می کند ، اما پشت آن سال ها آموزش ، هزاران دلار سرمایه گذاری و یک جامعه منسجم وجود دارد که بی سر و صدا با سرعت شتابان مخالف است دنیای مدرن
دریک واتسون ، افسر پلیس که به سازماندهی مسابقات سیگار در آخر هفته کمک می کند ، گفت: “برخی از مردم فوتبال یا بسکتبال را دوست دارند.” “این ورزش ماست. این یک شیوه زندگی است. “
پرندگان محبوب ترین حیوانات اهلی در سورینام هستند ، یک کشور 500000 نفری که در گوشه اقیانوس اطلس جنوبی نشسته اند ، جایی که یک جنگل بارانی بکر دارای یکی از متنوع ترین اکوسیستم های جهان است. قفس هایی با طوطی و سایر پرندگان گرمسیری یکی از دیدگاه های معمول بازارها و کافه های کشور و حتی قایق ها و اتوبوس های حمل و نقل عمومی است.
مسابقات قهرمانی آواز پرندگان سالانه ، که با آخرین دوره هایی که برگزار می شود به پایان می رسد پخش شده از تلویزیون ملی در ماه دسامبر حدود صد ورزشکار را جذب می کند که جایزه و یک لحظه افتخار ملی را دارند.
چند سال پیش ، در سال 2016 ، ورزش اوقات فراغت یک قلم مو کوتاه با یک مشهور بین المللی درست کرد وقتی که مایک تایسون ، بوکسور آمریکایی ، ظاهر شگفت آور در سورینام ، پرنده خود را آورد.
او با تماشاگران پنهان شد – اما به یک پرنده نگهبان محلی گم شد.
موفق ترین پرندگان با کمی تحمل ، در سورینام تا 15000 دلار به فروش می رسند ، ثروتی در یک مستعمره فقیر سابق هلند که در سال 1975 به استقلال دست یافت. اما بخشی از جذابیت این ورزش این است که دسترسی به سطح پایین برای هر جوان پرندگان آموزش ندیده فقط با چند دلار در فروشگاه های حیوانات خانگی موجود است.
آرون جلیمسی ، صاحب یک فروشگاه حیوانات خانگی سورینامی و یکی از قهرمانان مسابقات سال گذشته گفت: “این یک سنت است.” “ما با او بزرگ شدیم.”
آقای جلیمسی گفت: “وقتی پدرم به من پول خرید دوچرخه داد ، من رفتم و یک پرنده خریدم.”
وی گفت که خانواده اش حدود 200 پرنده آواز در خانه های خود دارند و به نظر او جیک زدن ، جیک جیک و جیرجیرک مداوم آنها آرامش بخش است. وی گفت ، همسرش کاملاً موافق نیست.
آموزش مرغ آواز به تجربه نیاز دارد ، اما همچنین به صبر و استقامت زیاد نیاز دارد. برای ایجاد استقامت آواز پرندگان ، طرفداران سالها با تحریک آنها از طریق تعامل ، تنظیم رژیم غذایی و قرار دادن آنها در کنار همسران زن یا مرد ، مطابق با استراتژیهای آموزش توسعه یافته با هدف ایجاد خواستگاری یا رفتار رقابتی از هر پرنده آواز
آقای واتسون ، یک افسر پلیس گفت: “شما دائماً آنها را در خانه تماشا می کنید ، رفتارهای آنها را مشاهده می کنید.”
این یک کار مجدانه ، تکراری است ، اما همچنین یک سرمایه گذاری طولانی مدت است. بعضی از پرندگان می توانند تا 30 سال زندگی کنند و شغل آنها بیش از حرفه ای ترین ورزشکاران است.
سورینام کشوری متنوع است ، میراثی از سیستم استعمار هلند ، که افراد و کارگران بردگی را از سراسر جهان به کار در مزارع شکر ، قهوه و موز آورده است. نژاد پرندگان نشان دهنده این تنوع است.
نگهبانان پرندگان از نژاد آفریقایی ، هندی ، چینی و اندونزیایی – گروه های اصلی قومی سورینام – در زمین مسابقه با یکدیگر مخلوط می شوند. یک مسابقه دهنده با قفس های پرندگان به موپد کوچک و کوبیده شده خود وارد شد. دیگری با هامر براق آمد. دوستداران پرندگان از احزاب مختلف سیاسی حمایت می کنند و اغلب در محله های جداگانه و با قومیت زندگی می کنند.
دهه های سورینام از زمان استقلال آشفته بوده است. این کشور جنگ داخلی ، ترورهای سیاسی و بحران های اقتصادی را تجربه کرده است. رئیس جمهور قبلی در حین کار به جرم ترور محکوم شد. معاون فعلی رئیس جمهور یک سارق مسلح بانک است که در خارج از کشور به مواد مخدر متهم است.
با این وجود به نظر نمی رسد اختلافات سیاسی ، نژادی ، طبقاتی و سایر اختلافاتی که باعث رویارویی در صحنه های دیگر شده است ، در تعاون جامعه پرندگان آوازخوان تداخلی ایجاد کند.
مارسل استبورگ ، یکی از طرفداران پرندگان و مقام ارشد حزب ملی دموکرات در سورینام ، که دهه ها بر کشور تسلط داشت قبل از اینکه در انتخابات متشنج سال گذشته برکنار شود ، گفت: “همه وقتی به اینجا می آیند دوست هستند.” “ما هرگز در اینجا در مورد سیاست صحبت نمی کنیم.”
در خیابانهای باریک پایتخت ، پاراماریبو ، زندگی بدون عجله در میان ویلاهای چوبی به آرامی در حال خرابی و هجوم کانال های هلندی و آرام آرام رخ می دهد. صدای بلند ، موسیقی بلند و سر و صدایی که شهرهای بزرگتر آمریکای جنوبی را پر کرده است به طور خاص وجود ندارد. دفاتر پاراماریبو تا ساعت 3 بعدازظهر برای کارگران خالی است.
زبان هلندی سورینام و ترکیب قومی این کشور را از سایر قاره جدا کرده است و ساکنان آن کاملا با همسایگان آمریکای جنوبی یا کارائیب خود را شناسایی نمی کنند. برای اکثر افراد در اینجا ، بزرگترین ارتباط خارجی با هلند است ، یک قدرت استعماری سابق از نظر جغرافیایی که اکنون تقریباً به اندازه سورینام میزبان سورینامی است.
حضور در مسابقات هفتگی آواز پرندگان ، که از ساعت 7 صبح قبل از اینکه گرمای گرمسیری شهر را در بر گیرد ، آغاز می شود ، به معنای خلاص شدن از مشکلات روزمره است.
هر مسابقه بسته به نوع پرنده از 10 تا 15 دقیقه به طول می انجامد ، در طی این مدت ، متصدیان باید حواس پرتی را خاموش کرده و با دقت گوش دهند تا تفاوت های جغرافیایی آنها را بدست آورند. هیچ دستگاهی در میدان دید وجود ندارد ، هیچ اقدامی قابل مشاهده نیست. پرندگان به سختی حرکت می کنند.
ساعت ها نگهبانان فقط به آواز پرندگان ، زیبایی و پیچیدگی آن توجه داشتند.
وقتی مسابقه تمام شد ، دیگر صدای بلند شادی و غر زدن در مورد بی طرفی قاضی وجود ندارد. اما لبخند نگهبانان پرندگان برنده ، غرور شناخته شده برای هر قهرمان را خیانت می کند.
آقای استبورگ ، سیاستمدار گفت: “این سر و صدا است ، بنابراین من هر آخر هفته به اینجا می آیم.”
[ad_2]