[ad_1]
آقای فاروچی همچنین از منتقدان مشهور بود. وی چندین کتاب تفسیری منتشر کرده است که مشهورترین آن مطالعه چهار جلدی وی در مورد میر تاکی میر شاعر قرن 18 مغول است. این مجموعه “شعرهای شور آنجز” (“شعرهایی که روح را به حرکت در می آورند”) “نه تنها دلیل تحسین میر توسط همه شاعران گذشته را روشن کرد ، بلکه ما را از شعرهای غزل اردو کلاسیک نیز آگاه ساخت.” سی ام نعیم ، استاد افتخاری دانشگاه شیکاگو ، در یک ایمیل گفت: “یک سبک قدیمی شعر عربی.” “به طور كلی ، این نوشته ها به خواننده دستور می داد كه شعر و نثر كلاسیك را با مفهوم بسیار غنی تری از آنچه این نویسندگان پیشین برای دستیابی به آن تلاش كرده بودند ، بخواند.”
آقای فاروقی همچنین دستانگوئی را آگاهی داد ، نوعی هنر داستان نویسی که گمان می رود از قرن هشتم آغاز شده باشد و در اواخر انتشار در قرن نوزدهم امیر حمزه داستان ، یک داستان 46 جلدی توسط امیر حمزه ماجراجو و کارهای عاشقانه و قهرمانانه بیشمار او. آقای فاروقی به مدت 20 سال ، هر جلد را با دقت جمع آوری و تحقیق كرد و چندین كتاب منتشر كرد و به برادرزاده خود محمود فاروقی الهام بخشید تا هنر فراموش شده را احیا كند.
آقای فاروکی در مقاله ای که در سال 2019 منتشر شد نوشت: “آنچه او با عمیق شدن در دنیای Dastans و ترسیم مسیر تنها خود در این زمینه به دست آورده است ،” یافتن یک صندوق گنج کامل از یک تپه است. ” که توسط سایر تماشاگران برای زباله رها شده است. “
کتاب آقای فاروکی ، فرهنگ و تاریخ ادبیات اولیه اردو ، که به دو زبان انگلیسی و اردو تألیف شده و در سال 2001 منتشر شده است ، توسط دانشمندان به عنوان بهترین اطلاعات موجود در مورد تاریخ زبان و فرهنگ اردو توصیف شده است.
آقای فاروکی به دلیل سهم خود در ادبیات هند ، دو جایزه مهم دریافت کرد – جایزه اسکار Sahitiya در سال 1986 و جایزه Saraswati Samman در سال 1996. وی همچنین پادما سری ، چهارمین افتخار مدنی هند را دریافت کرد ، در سال 2009
شمسور رحمان فاروقی در ماه سپتامبر متولد شد. 30 ، 1935 ، در پراتاپگار ، اوتار پرادش امروزی ، ایالتی در شمال هند. پدرش ، خلیل الرحمن فاروقی ، معاون بازرسی مدارس بود و مادرش ، هاتون فاروقی ، یک خانه دار بود. زندگی در خانه آسان نبود ؛ غذا با دقت بین شمسور و 12 خواهر و برادرش توزیع شد.
“خانم فاروقی ، دخترش ،” او واقعاً خربزه را دوست دارد و آرزوی یک قطعه اضافی را دارد. ” گفت در یک خاطره در توییتر ، “اما همیشه تکذیب شده است.”
[ad_2]