[ad_1]
دادستان ها در آلمان یک زن 95 ساله را به دلیل نقش وی در حمایت از ماشین کشتار نازی ها به عنوان دبیر در یک اردوگاه کار اجباری متهم کرده و وی را در 10 هزار مورد به همدستی در قتل و مشارکت در اقدام به قتل متهم کرد.
دادستان روز جمعه گفت ، کیفرخواست علیه این زن ، که تحت قوانین حریم خصوصی آلمان فقط به عنوان Irmgard F. شناخته می شود ، به دنبال تحقیقات 5 ساله انجام شد. وی در زمان ارتکاب جرایمی که به آن متهم است کمتر از 21 سال داشت ، گفت در دادگاه اطفال و نوجوانان محاکمه می شود ، جایی که احتمال دارد مجازاتش سبک تر شود.
این زن بین ژوئن 1943 و آوریل 1945 به عنوان منشی فرمانده قرارگاه در اردوگاه اشتوتوف ، 20 مایلی شهر گدانسک لهستان ، که در آن زمان به عنوان دانزیگ تحت کنترل آلمان شناخته می شد ، کار می کرد.
پیتر مولر-راکوف از دادستانی در ایتزهو ، شمال هامبورگ گفت: “این مربوط به مسئولیت خاصی است که وی در اداره روزمره اردوگاه داشته است.”
دادگاه منطقه ای در مورد اجرای کیفرخواست و آغاز دادرسی تصمیم خواهد گرفت ، روندی که ممکن است چندین ماه تا سال طول بکشد.
سال گذشته یک مرد 93 ساله در دادگاه اطفال و نوجوانان در هامبورگ به جرم مشارکت در 5230 قتل هنگامی که محافظ امنیتی 17 ساله در اشتوتوف بود ، محکوم شد.
بیش از 60،000 نفر در اشتوتوف ، اولین اردوگاه کار اجباری که توسط رژیم نازی در خارج از آلمان ایجاد شد ، کشته یا کشته شده اند.
مقامات آلمانی با آخرین افرادی که در جنایات رژیم نازی نزدیک به مرگ دخیل بودند ، سخت تلاش می کنند تا هرچه بیشتر آنها را به دادگاه تحویل دهند.
جان دمیانیوک ، که سالها به عنوان کارگر اتومبیل در ایالات متحده کار می کرد ، در سال 2011 در دادگاه مونیخ به اتهام کشتن 28000 یهودی هنگام نگهبانی از اردوگاه سوبیبور در لهستان تحت اشغال آلمان در سال 1943 ، مجرم شناخته شد.
به دنبال این پرونده ، سایر دادستان های محلی تحقیق در مورد مسئولیت سایر بازماندگان اردوگاه های کار اجباری را آغاز کردند و آنها را به همدستی در بسیاری از قتل ها متهم کردند ، در مقابل قتل های مستند مستقل.
در سال 2018 ، یک نگهبان سابق دیگر از اردوگاه اشتوتوف به محاکمه کشیده شد ، اما سرانجام این روند متوقف شد زیرا متهم ، که در سال 2019 درگذشت ، اغلب برای حضور در بیمارستان بیمار بود.
اونور یوزاتا ، وكیل نماینده بازماندگان دادگاه علیه دبیر سابق اردوگاه گفت: “این یك سنگ بنای واقعی پاسخگویی قضایی است.” “اینکه یک منشی در این سیستم ، یک وسیله اداری ، قابل محاکمه است چیز جدیدی است.”
پرونده به این بستگی دارد که آیا وزیر سابق در جنایات انجام شده توسط نگهبانان اردوگاه نقشی داشته است.
دادستان گفت که وی اعتراف کرده است که بیشتر مکاتبات مربوط به اردوگاه و پرونده های زیادی از پشت میز او عبور کرده و او از برخی قتل های زندانیان اطلاع داشته است. اما او اظهار داشت که نمی دانست تعداد زیادی از زندانیان اردوگاه در مدت زمانی که در آنجا کار می کرد توسط بنزین کشته شده اند. وی همچنین گفت که پنجره دفتر کار خود را به سمت اردوگاه نشان می دهد ، بنابراین طبق گزارش رسانه ها نمی تواند آنچه را که اتفاق می افتد ببیند.
راشل قرن ، مورخ انگلیسی که کتابی در این باره نوشت: “انصاف است که بگوییم بیشتر این زنان از آزار و شکنجه یهودیان اطلاع داشتند و برخی از آنها نیز از قتل خود اطلاع داشتند.” مدیران زن در رایش سوم. “اما برخی از منشی ها نقش هایی داشتند که بیش از دیگران به آنها دسترسی داشتند.”
دادستانی Itzehoe به مدت پنج سال در حال تحقیق در این پرونده بوده و با بازماندگان در ایالات متحده و اسرائیل و همچنین دبیر اردوگاه سابق مصاحبه کرده است. آنها همچنین یک مورخ مستقل برای ارزیابی استخدام کردند.
آقای مولر راکوف گفت: “این یک مورد بسیار پیچیده است.”
به گفته تلویزیون عمومی ، این مصاحبه می کنم سال گذشته ، هنگامی که فرمانده اردوگاه پاول ورنر هوپ شروع به محاکمه کرد ، خانم اف به عنوان شاهد در دادگاه بود. آقای هوپ به جرایم خود محکوم شد ، اما در دهه 1960 آزاد شد و در سال 1974 درگذشت. دادستان ها جزئیاتی از زندگی منشی سابق اردوگاه پس از خدمت در اشتوتوف ارائه ندادند.
جنس-کریستین واگنر ، مدیر اردوگاه های کار اجباری بوخنوالد و میتلباو-دورا گفت: “پرونده های قضایی همچنین از این جهت مهم هستند که علاوه بر تحقیقات تاریخی ، به مستند سازی و روشن شدن جنایات نازی ها و جلب توجه عمومی کمک می کنند.” اردوگاه های یادبود
[ad_2]