[ad_1]
هر زمستان ، پانگ چینگگو ، فروشنده میوه در شمال چین ، 800 کیلومتر را به خانه اجدادی خود می برد تا سال نو میلادی ، بزرگترین تعطیلات سال چین را به همراه خانواده اش جشن بگیرد.
ویروس کرونا ویروس سال گذشته با متوقف کردن آقای پانگ در شمال شهر تنگشان ، جشن ها را خراب کرد ، همانطور که بسیاری از شهرهای چین محاصره کردند. اکنون که چین با احیای مجدد ویروس روبرو شده است ، همه گیری بار دیگر تعطیلات را خراب خواهد کرد ، مقامات قرنطینه سنگین و قوانین آزمایش را برای منصرف کردن کارگران مهاجر مانند آقای پانگ از سفر برای سال جدید ، که امسال از 12 فوریه آغاز می شود ، اعلام کردند. .
آقای پانگ ، که خانه خود را در شمال شرقی استان هیلونگ جیانگ به عنوان “خوشبخت ترین مکان” توصیف کرد ، توسط قوانین عذاب آمد. در روزهای اخیر او برای ابراز ناامیدی از وضعیت خود و ارسال عکس هایی از دختر 7 ساله اش که بیش از یک سال است او را ندیده است ، در شبکه های اجتماعی ظاهر شده است. وی در پستی نوشت: “جامعه بسیار بی رحمانه است.”
آقای پانگ 31 ساله در مصاحبه ای گفت: “من واقعاً دلم برای دخترم تنگ شده است.” “اما هیچ کاری نمی توانم انجام دهم.”
بسیاری از حدود 300 میلیون کارگر مهاجر چین با واقعیت مشابهی روبرو هستند که دولت سعی دارد از افزایش پرونده ها در شلوغ ترین فصل سفر سال جلوگیری کند.
مقامات از افرادی که در تعطیلات از مناطق روستایی بازدید می کنند خواسته اند دو هفته در قرنطینه به سر ببرند و هزینه آزمایشات ویروس کرونا را نیز پرداخت کنند. بسیاری از مهاجرانی که از کار طاقت فرسایی در شهرهای بزرگ رنج می برند می گویند این محدودیت ها سفر را غیر ممکن می کند.
گسترش قوانین انتقادات گسترده ای را در چین به دنبال داشته است ، به طوری که بسیاری این رویکرد را غیرمنصفانه نسبت به کارگران مهاجر که مدتهاست تحت سیستم دقیق ثبت نام خانگی چین به عنوان شهروندان درجه دو رفتار می کنند ، ناعادلانه می دانند. بدون این ثبت نام ، کارگران مهاجر به خدمات اجتماعی یا پزشکی در شهرهای محل کار خود دسترسی ندارند. کارگران در میان بیشترین آسیب های همه گیر در چین قرار دارند ، زیرا مقامات محاصره ضد ویروس را پراکنده کرده و کارفرمایان ساعات و حقوق را کاهش داده اند.
در یک سال عادی ، صدها میلیون نفر با هواپیما ، قطار و ماشین سفر می کنند تا برای سال جدید قمری در کنار خانواده خود باشند. این تعطیلات که معمولاً شامل ضیافت های بزرگ و آتش بازی های بزرگ است ، معمولاً تنها زمانی است که بسیاری از کارگران می توانند برای دیدن عزیزان به شهرهای خود بازگردند. امسال بسیاری در حال برنامه ریزی برای گذراندن تعطیلات به تنهایی هستند.
زو شیائومی که در یک فروشگاه پارچه در شهر شرقی هانگژو کار می کند ، معمولاً 30 ساعت حرکت با قطار را به زادگاه خود در جنوب غربی استان سیچوان می گذراند تا در کنار خانواده اش باشد. او امسال تعطیلات را برای اولین بار در خوابگاه 130 متری خود که فاقد آشپزخانه است ، تنها خواهد گذراند.
خانم ژو 40 ساله گفت: “البته ، کمی ناراحت کننده است.” “من هرگز چنین احساسی نداشته ام.”
برای بسیاری از خانواده های چینی ، تعطیلات دومین سالی است که همه گیری آنها را از آنها دور نگه می دارد. ساعاتی قبل از آغاز سال نوی قمری سال گذشته ، مقامات قفل گسترده ای اعمال کردند و قطارها و هواپیماها را در سراسر کشور متوقف کردند. در عرض چند ساعت ، به بیش از 35 میلیون نفر در ووهان و مناطق اطراف آن دستور داده شد که در خانه بمانند.
مقامات چینی نگرانند که سفر گسترده منجر به شیوع جدیدی شود ، به خصوص در مناطق روستایی ، جایی که آزمایش ها کمتر رایج است و مقاومت در برابر قرنطینه و سایر اقدامات بهداشت عمومی وجود دارد. در حالی که شیوع چین در مقایسه با سایر کشورها نسبتاً تحت کنترل است و زندگی در بسیاری از شهرها تا حد زیادی عادی است ، در هفته های اخیر گروه هایی از موارد جدید ظاهر شده است که باعث محاصره های پراکنده و تلاش برای آزمایش گسترده شده است. چین روز چهارشنبه 54 مورد جدید را گزارش کرد ، در حالی که بیش از 155000 مورد جدید در ایالات متحده در آن روز گزارش شده است. مقامات چینی قول داده اند که 50 میلیون نفر را قبل از سال جدید قمری واکسینه کنند ، اما هنوز سوالاتی در مورد اثر بخشی برخی واکسن های چینی وجود دارد.
مقامات هنوز انتظار دارند صدها میلیون نفر در فصل سال جدید قمری ، که از ژانویه تا مارس ادامه دارد ، با وجود خطر ویروس ، سفر کنند. بسیاری از این مسافران فقط به مناطق روستایی به شهرهای بزرگ می روند. در روزهای اخیر ، چندین شهر بزرگ محدودیت سفر را تشدید کرده اند. پکن قبل از اجازه ورود ، از بازدیدکنندگان می خواهد آزمایش منفی برای ویروس انجام دهند.
در پاسخ به خشم مهاجران از محدودیت های جدید ، دولت چین سعی کرده است شیرین کننده هایی از جمله سبد هدیه ، فعالیت ها و تخفیف های خرید را برای تشویق آنها به ماندن ارائه دهد.
در شانگهای ، کارمندان قصد دارند قبض های تلفنی و پزشکی افرادی را که سفر خود به خانه را لغو می کنند ، پرداخت کنند. در پکن ، مقامات شرکت ها را به پرداخت اضافه کار به کارمندان تشویق می کنند ، در حالی که به زنان خانه دار گفته شده است که اگر در تعطیلات کار کنند ، حدود 60 دلار دریافت می کنند. در تیانجین ، شهر شمالی ، دولت به هر کارگری که در تعطیلات بماند وعده یارانه تجاری می دهد.
برخی از شهرها و شهرستانها فراتر رفته اند و نوید تجربه بهتر در دسترسی به مزایای اجتماعی مانند آموزش و مراقبت های بهداشتی را می دهند. برخی از مقامات به مهاجران روستایی که از مسافرت در تعطیلات خودداری می کنند ، برای درخواست های اقامت شهری برخورد مطلوبی ارائه می دهند.
چن یونگجا ، یک مقام چینی ، در یک کنفرانس مطبوعاتی هفته گذشته توسط شورای دولتی و کابینه چین در پکن گفت: “از طریق این اقدامات صمیمانه ، اجازه دهید کارگران مهاجر در محل کار خود بمانند و تعطیلات بهاری را بدون نگرانی سپری کنند.” در چین ، تعطیلات سال نو را معمولاً جشنواره بهار می نامند.
در آستانه تعطیلات ، دولت یک کار تبلیغاتی را آغاز کرد تا کارگران مهاجر را ترغیب کند از سفر به خانه های خود جلوگیری کنند. بنرهای قرمز بزرگی با اشاره به تقوای فرزندی و رفتار مثال زدنی شهروندان ، در خیابان های شهر شروع به ظهور کردند.
“ماسک یا پنکه؟ یکی از این دو را انتخاب کنید “، در یک بنر خوانده شده است.
دیگری فریاد می زند: “اگر با بیماری به خانه برگردی ، خیانت نمی کنی”.
پرچم سوم می گوید: “اگر این بیماری را به مادر و پدر خود منتقل کنید ، پس کاملاً از عذاب وجدان برخوردار هستید.”
دولت چین در تلاش است تا از یک بیماری همه گیر بزرگ که می تواند بهبود اقتصادی کشور را تضعیف کند ، جلوگیری کند. نتیجه گیری های سال گذشته اقتصاد چین به اولین انقباض در حدود نیم قرن گذشته منجر شد ، اما بعد از آن مقامات دستور دادند بانک های دولتی به وام دهند و کارخانه های خود را باز کنند. در اوایل ماه جاری ، چین گفت که اقتصاد آن در سال 2020 رشد 2.3 درصدی را نشان می دهد ، به احتمال زیاد از سایر کشورهای بزرگ ، از جمله ایالات متحده ، پیش است.
وادار كردن مردم به هزينه كردن كمتر كارايي دارد. شیوع گسترده دیگر منجر به کاهش تقاضای خرید طولانی مدت که معمولاً سال نو میلادی را همراه دارد می شود.
آرتور کروبر ، مدیر عامل Gavekal Dragonomics ، یک شرکت تحقیقاتی اقتصادی مستقل ، گفت: “آنچه واقعاً مضر است اگر ویروس به اندازه کافی گسترش یابد تا مجبور به بستن بیشتر کارخانه ها و محل های ساختمانی شود.”
آقای کروبر گفت که به نظر نمی رسد مقامات مشتاق تکرار پاسخ فریب آمیز سال گذشته باشند.
آقای کروبر گفت: “آنها در حال تلاش برای عبور از یک طناب هستند.” وی افزود: “ناخوشایند” است که قوانین سختگیرانه جمع آوری را برای سال دوم اعمال کند.
محدودیت های مرخصی به شرایط سخت بسیاری از کارگران مهاجر در چین افزوده است. سال گذشته بسیاری از آنها ماه ها کار نکرده اند زیرا اقتصاد در میان انسداد و سایر محدودیت ها متوقف شده است. در حالی که کارگران ثروتمندتر در چین در طول شیوع بیماری تا حد زیادی شغل خود را حفظ می کردند ، بسیاری از مهاجران با کاهش حقوق و ساعت کار می کردند تا زندگی خود را تأمین کنند.
شی بائولیان ، 47 ساله ، کارگر یک کارخانه تولید مواد شیمیایی در شرق شهر سوژو ، اظهار داشت که مشتاقانه منتظر بازگشت به خانه برای تعطیلات است تا پدرش را ببیند و به او کمک کند خانه اش را تمیز کند. اما وی پس از وقوع یک سری پرونده ها در زادگاهش در شمال استان هبی برنامه های خود را لغو کرد.
خانم شی گفت که در عوض با شوهرش در سوژو جشن می گیرد. او گفت که “جو سال نو” در شهر وجود ندارد و آتش بازی ها و پرچم های قرمز و طلای زادگاهش را از دست داده است.
وی گفت: “من نمی توانم به خانه بروم ، بنابراین فقط کار خواهم کرد.” “پس از پایان همه گیری ، ما باز خواهیم گشت.”
آلبی ژانگ و کائو لی در این تحقیق همکاری کردند.
[ad_2]