با شروع سرما ، بسیاری از مهاجران هنوز در بوسنی مسدود شده اند

طبق اعلام سازمان های بشردوستانه ، در ماه جاری در حالی که کوه های شمال غربی بوسنی و هرزگوین برف پوشیده است ، صدها مهاجر در خارج از منزل یا در ساختمانهای متروکه در دمای پایین خوابیده اند.

برخی از ساکنان اردوگاه مهاجر تخریب شده به دلیل کمبود امکانات گرم شده یا ترتیب پا برهنه برای تهیه غذا مجبور به شستن در برف شدند. بسیاری از آنها از گال و تب رنج می برند.

شهردار بیهاک ، 15 مایلی شمال اردوگاه ، از بازگشایی خانه مهاجران با بودجه اتحادیه اروپا که نزدیک به دو سال کار می کرد تا زمان بسته شدن در پاییز ، خودداری کرد. سازمان های بشردوستانه و ارتش اکنون در تلاشند تا کمک های بشردوستانه ارائه دهند زیرا درجه حرارت در شب به زیر 15 درجه فارنهایت کاهش می یابد.

“این یک مکان غیر زنده است.” ما در اینجا حتی درمورد رعایت استانداردهای اساسی بشردوستانه صحبت نمی کنیم “، گفت: نیکولا بی ، مدیر ایالتی شورای پناهندگان دانمارک ، که لباس های زمستانی و مراقبت های پزشکی را برای مهاجران فراهم می کند.

سرما شدید فقط آخرین بدبختی در یک حماسه است که طی سالها اتفاق افتاده و ماه گذشته هنگامی که گروه های امدادی مجبور شدند اردوگاه لیپا را پس از خطرناک دانستن ، تجزیه و تحلیل کنند ، وضعیت وحشتناکی به خود گرفت. هنگام تخلیه مهاجران ، آتش سوزی بیشتر چادرهای آنجا را نابود کرد و آنها را مجبور کرد که به ساختمان اردوگاه تخریب شده یا در ساختمانهای متروکه و جنگلهای یخی اطراف آن پناه ببرند.

بیش از 1700 نفر در خارج از خانه در شرایط سخت خوابیده اند ، اتحادیه اروپا گفت این ماه.

در شب سال نو ، مقامات بوسنی قول دادند که “خیلی سریع” مهاجران گرفتار را به یک آپارتمان در نزدیکی بیهچ منتقل کنند. اما به مدت دو هفته در سال 2021 ، این مرکز بسته بود و یک وزیر دولت بوسنی اذعان کرد که احتمالاً چنین خواهد ماند.

بوسنی به دلیل عدم ارائه کمک های اولیه بشردوستانه به مهاجران ، طبق قوانین بین المللی ، با انتقاد روزافزون اتحادیه اروپا و سایر کشورها روبرو است.

ژانز لنارچیچ ، کمیساریای اروپا برای مدیریت بحران ، گفت: “صدها نفر از جمله کودکان در بوسنی و هرزگوین در دمای پایین در خارج از خواب هستند.” گفت اوایل این ماه “اگر مقامات ظرفیت کافی برای زمستان گذرانی را در کشور ایجاد کنند ، از جمله با استفاده از امکانات موجود ، می توان از این فاجعه انسانی جلوگیری کرد.”

از زمان بوسنی راهی برای هزاران نفر که امیدوار به رسیدن به اروپا در سال 2018 هستند ، اتحادیه اروپا 89 میلیون یورو یا بیش از 108 میلیون دلار به ارگان ها یا سازمان های این کشور در آنجا کار می کند ، به عنوان بخشی از یک استراتژی بزرگتر برای کاهش هجوم مهاجران در مرزهای خارجی آن. (بوسنی بخشی از اتحادیه اروپا نیست ، اما همان مرز کرواسی است).

با این وجود بیماری همه گیر ویروس کرونا تقریباً حرکت کامل مهاجران را در مسیر به اصطلاح بالکان غربی متوقف کرده است و طبق اعلام سازمان بین المللی مهاجرت ، آژانس سازمان ملل ، بیش از 8000 مهاجر در بوسنی گرفتار شده اند. در حالی که 6000 نفر از آنها در مراکز مسکن به سر می برند ، تقریباً 2000 نفر در سراسر کشور در شرایط نامطلوبی به سر می برند.

سال گذشته ، 17000 مهاجر ثبت نام کرده اند که از طریق بوسنی عبور می کنند ، در حالی که 29،000 در سال 2019 است. اما گروه های حقوق بشری می گویند که بحران زمستان امسال به دلیل عدم موفقیت مقامات در انتقال آنها به خانه وخیم تر بود.

مهاجران در شمال غربی بوسنی با خصومت روزافزون مردم محلی روبرو می شوند.

در ماه اکتبر ، مقامات منطقه ای ، که سالها از بار مشکلات مهاجرت اتحادیه اروپا شکایت داشتند ، بیش از 400 مهاجر را از تسهیلات مسکونی در Bihac که اکنون بسته شده است ، بیرون کردند و از آن زمان بسته نگه داشته اند. بیش از 80 خردسال به مراکز مسکن دیگر منتقل شدند ، اما بیش از 300 مرد بی خانمان شدند.

بیشتر آنها به اردوگاه لیپا نقل مکان کردند ، این اردوگاه در آوریل برای پاسخگویی موقت به بیماری همه گیر Covid-19 برای اسکان 1600 نفر ایجاد شد. این اردوگاه هرگز عایق بندی و مجهز به اجاق های گرمایشی نشده است و سازمان ها می گویند آنها به مقامات گفته اند كه این فقط می تواند یك راه حل موقتی باشد.

سپس ماه گذشته با آتش سوزی متلاشی و منهدم شد.

به گفته آقای بیگ از شورای پناهندگان دانمارک ، نیروهای بوسنیایی در این جاده خاکی از اردوگاه لیپا سابق در این هفته حدود 20 چادر گرم کرده اند که نیمی از آنها دارای سوراخ هایی است که توسط باد یخ بریده شده است. هنوز هم صدها مهاجر در چادرهایی که توسط صلیب سرخ اداره می شود اسکان داده شده اند.

حدود 1500 مهاجر دیگر در ویرانه های اردوگاه سابق ، که ماه گذشته سوخت ، یا در ساختمان های متروکه بدون برق و آب روان در این نزدیکی ، باقی مانده اند.

پیتر ون der Auveraert ، هماهنگ کننده بین المللی بالکان غربی ، گفت: “از یک طرف ، دولت مرکزی تلاش کرد تا مکانی را در بیهاک ، که برای اسکان مهاجران در نظر گرفته شده است ، دوباره باز کند و از طرف دیگر ، مقامات محلی و مردم از ورود آنها خودداری کردند.” سازمان مهاجرت “مهاجران در این میان گرفتار شده اند.”

سلمو سیکوتیک ، وزیر امنیت بوسنی ، تأیید کرد که اوضاع ناپایدار است و مهاجران قربانی ناآرامی های سیاسی در بوسنی هستند.

دولت مرکزی و اداره های محلی ، موسوم به کانتون ، مسئول اجرای حقوق بشر بر اساس قانون اساسی بوسنی هستند. اما مقررات استفاده از زمین های محلی به عهده مقامات منطقه ای است که نیروهای پلیس را نیز کنترل می کنند.

آقای تسکوتیک در یک مصاحبه تلفنی گفت: “برخی از عناصر سیستم سیاسی بوسنی فاقد همبستگی ، عدم پایبندی به ارزشهای اروپایی و جهانی هستند ، که ما اعلام کردیم که به آنها نزدیک هستیم.” وی از منطقه اونا-سانا ، محل اردوگاه های لیپا و بیهاک ، افزود: “ما مکانیزم عملکردی برای رفع مقاومت مقامات در کانتون نداریم.”

آقای تسیکوتیک ، که روز پنجشنبه با سفیران اروپایی و نمایندگان اتحادیه اروپا در اردوگاه لیپا دیدار کرد ، استفاده از زور برای افتتاح تسهیلات مسکن بیهک را رد کرد.

این باعث خشم سازمان های بشردوستانه شد.

آقای خلیج از شورای پناهندگان دانمارک گفت: “ما هر ساله این بحران زمستانی را داریم و در لحظه آخر واکنش اضطراری ایجاد می شود.” وی افزود: “اما امسال ما این كار را نمی كنیم و می بینید كه وضعیت شكننده است.”

“آنها می پرسند چه زمانی می توانم به چادر بروم؟” او درباره مهاجران گفت. آنها نمی دانند چه اتفاقی برای آنها می افتد. »

در طرف کرواسی ، پلیس تلاش کرد مسیر را از بوسنی پلمپ کند ، و سازمان های بشردوستانه گزارش کردند که تعداد بی شماری از سو officials استفاده از سوی مقامات اجرای قانون انجام شده است.

الكساندر پانیك ، هماهنگ كننده آمادگی برای مقابله با حوادث صلیب سرخ بوسنی ، گفت كه برخی از مهاجران امید خود را برای رسیدن به اتحادیه اروپا از طریق كرواسی قطع كرده اند و در عوض به صربستان ، در مرز شرقی بوسنی بازگشتند ، امیدوارند كه راه خود را برای رسیدن به اتحادیه اروپا از طریق رومانی.

آقای پانیک گفت: “در همین حال ، اردوها در سارایوو پر است و پیش بینی وضعیت هوا در اطراف اردوگاه لیپا به نفع ما نیست.” “ما نمی دانیم آیا می توانیم چادرها را به اندازه کافی گرم کنیم.”