استرالیا بدون گوگل؟ نبرد تلخ پشت تهدید شدید

سیدنی ، استرالیا – در یک تشدید بزرگ ، گوگل روز جمعه تهدید کرد که اگر دولت قانونی را تصویب کند که شرکت های فناوری را مجبور به پرداخت هزینه روزنامه نگاری در سیستم عامل های خود کند ، موتور جستجوی خود را در استرالیا غیرقابل دسترس کند.

فیس بوک ، که در جلسات دادرسی در سنای استرالیا با گوگل ظاهر شد ، تهدید خود را تأیید کرد و قول داد که در صورت تصویب این لایحه ، کاربران استرالیایی را از ارسال یا اشتراک لینک های خبری جلوگیری کند.

در هر دو مورد ، هشدارهای هولناک – که یکی از سناتورها آنها را سیاه نمایی نامید – تمایل آشکار فیس بوک و گوگل به پنهان کردن یا حذف منابع قابل اعتماد اطلاعات را برای میلیون ها نفر در زمانی که سیستم عامل های رسانه های اجتماعی برای کمک به گسترش اطلاعات نادرست تحت فشار قرار داده اند ، نشان داد. در سراسر جهان.

این شرکت ها می گویند که در حال حاضر با ارسال ترافیک به صنعت رسانه کمک می کنند و این لایحه آنها را در برابر “سطوح غیرقابل کنترل ریسک مالی و عملیاتی” باز می کند. پاسخ گوگل ، که 95 درصد از تمام سوالات در استرالیا به غیر از YouTube را کنترل می کند ، به ویژه تهاجمی شده است: این شرکت اخیراً انجام داده است سایت های مهم خبری استرالیا را به خاک سپردند در نتایج جستجو در آنچه او “آزمایش” می خواند.

اما به نظر نمی رسد که سابقه پرداخت هزینه روزنامه نگاری مشکلی باشد.

ساعاتی پیش گوگل تهدید کرد که موتور جستجوی خود را به استرالیا ، این شرکت می برد موافقت کرد که پرداخت کند انتشارات خبری در فرانسه تحت توافق نامه ای که احتمالاً منجر به معاملات بیشتری در سراسر اروپا می شود.

نبرد در استرالیا بر روی قدرت متمرکز شده است: چه کسی باید در مورد پرداخت ها تصمیم بگیرد ، چه مبلغی از شرکت های فن آوری دریافت می کند و چه زمانی آنها باید تغییرات الگوریتم های خود را نشان دهند.

چالش مداوم استرالیا در برابر غول های شبکه های اجتماعی ، آن را در راس جنبش تقویت اکوسیستم رسانه های سنتی رسانه ای قرار داده است که هزاران شرکت فناوری آمریکایی تهدید به ناپدید شدن آن می کنند. برای گوگل و فیس بوک ، دافعه شدید آنها کانون تلاش های جهانی آنها برای مهار مقررات شده است زیرا دولت های سراسر جهان به دنبال مهار این مقررات هستند.

در اینجا خلاصه ای از نبرد آمده است.

سریع در مقابل مذاکرات طولانی

طبق قوانین پیشنهادی استرالیا ، اگر شرکت های رسانه ای و سیستم عامل هایی مانند Google نتوانند در مورد قیمت مطالب خبری توافق کنند ، یک مرجع داوری مستقل اختلافات را حل می کند. این می تواند اولین بار در جهان باشد.

این توافقنامه در فرانسه به Google اجازه می دهد تا با ناشران با استفاده از معیارهای تعیین شده توسط این شرکت ، مانند مشارکت در بحث کلی ، حجم انتشارات و تعداد مخاطبان ، مذاکره کند. اختلافات به احتمال زیاد به دادگاه می رود ، جایی که ممکن است سالها طولانی شود و پرداخت را به تأخیر بیندازد.

لایحه استرالیا روند ساده را فراهم می کند و طرف ضعیف تر ، رسانه ها را تقویت می کند.

همانطور که راد سیمز ، رئیس اداره تنظیم مصرف کننده استرالیا توضیح داد: “هدف این کد رسیدگی به موقعیت نابرابر بازار بین رسانه های خبری استرالیا و سیستم عامل های بزرگ دیجیتالی است که قدرت بازار مشخصی دارند.”

شرکت های فناوری می گویند این انگیزه ای برای شرکت های رسانه ای ایجاد می کند تا با ارسال پرونده های قضایی به داوری که تعیین کننده پرداخت نهایی است ، قیمت ها را افزایش دهند. آنها به گزارش دولت استناد می کنند که می گوید 75 درصد مذاکرات می تواند به داوری ختم شود.

منتقدان می گویند گوگل و فیس بوک به سادگی سعی می کنند مواضع خود را در مورد کسانی که می توانند ارزش اخبار را تعیین کنند حفظ کنند.

پیتر لوئیس ، مدیر مرکز فناوری مسئول در انستیتوی استرالیا ، یک گروه تحقیقاتی مستقل ، گفت: “این در مورد روند خارجی است که قانون به آنها تحمیل می کند ، نه اینکه فقط آنها را به صلاح ببینند.” “این تعادل قدرت را از دست آنها به شخص ثالث منتقل می کند ، و این چیزی است که آنها نمی توانند تحمل کنند.”

پیوندها در مقابل تجسمات

این دعوا تا حدی به بحث در مورد ماهیت نتایج جستجو و اینکه آیا شرکت های فناوری باید هزینه هر مقاله استرالیایی ها را در سیستم عامل خود بپردازند ، متمرکز است.

که در ارسال تا زمانی که سنای استرالیا در مورد این پیشنهاد س askedال کرد ، تیم برنرز لی ، مخترع شبکه جهانی وب ، نوشت که “این کد باعث نقض یک اصل اساسی شبکه می شود و از این طریق نیاز به پرداخت پول برای پیوند دادن محتوای آنلاین به اینترنت است.”

وی افزود: “توانایی اتصال آزادانه” ، این بدان معنی است كه هیچ محدودیتی در محتوای سایت پیوند داده شده و هیچ گونه هزینه ای ندارید ، برای فعالیت این شبکه ضروری است.

ملانی سیلوا ، مدیرعامل گوگل استرالیا و نیوزیلند ، همین استدلال را جمعه در سنا و روی صفحه او در توییتر ارسال شد ، جایی که او از مردم خواست تصور کنند چندین کافه را به یکی از دوستانشان توصیه می کنند – و سپس قبض قبوض را برای به اشتراک گذاشتن این اطلاعات دریافت کرد.

وی گفت: “وقتی برای پیوند دادن به برخی اطلاعات قیمت تعیین می کنید ، نحوه کار موتورهای جستجو را نقض می کنید.” “و شما دیگر یک شبکه آزاد و آزاد ندارید.”

با این حال ، گوگل و فیس بوک (همراه با توییتر و دیگران) فقط به هم متصل نمی شوند. آنها کار را در یک پیش نمایش ، با عناوین ، خلاصه ها و عکس ها قاب می کنند و سپس محتوای آنها را در هنگام پاشیدن در آگهی ها مرتب و ارائه می دهند.

تاما لیور ور، استاد تحقیقات اینترنتی در دانشگاه کرتین در پرت ، اشاره کرد در مقاله اخیر که این ارزش افزوده احتمال کلیک کردن بر روی مقاله ، آسیب رساندن به شرکت های رسانه ای را کاهش می دهد ، در حالی که نتیجه نهایی شرکت های فناوری را بهبود می بخشد.

وی نوشت: “تبلیغات اغلب در این بازسازی ظاهر می شوند و این سیستم عامل ها در اینجا درآمد کسب می کنند.” وی افزود: این کد فقط در صورت ایجاد پیش نمایش برای شرکتها ، نه فقط پیوندها ، قابل تنظیم است.

اما آقای سیمز ، معمار اصلی این کد ، روز جمعه در مجلس سنا گفت که گوگل و آقای برنرز لی در مورد جزئیات به سادگی اشتباه می کنند.

وی گفت: “این کد برای پیوند دادن محتوای اخبار نیازی به پرداخت گوگل و فیس بوک ندارد.” “در حقیقت ، بحث هایی که ما از آن آگاه هستیم ، معطوف به پرداخت پیش پرداخت است ، نه کلیک.”

به طور کلی ، قانونگذاران و کارشناسان سیاست عمومی استدلال می کنند که شرکت ها به سادگی اطلاعات را به عنوان دوست به اشتراک نمی گذارند. آنها جزئیات مربوط به کاربران خود را جمع آوری می کنند تا آنچه را که به اشتراک می گذارند مقرون به صرفه باشد.

همانطور که آقای لوئیس از انستیتوی استرالیا گفت ، آنها فقط به شما اطلاعاتی در مورد محل تهیه قهوه نمی دهند – آنها شما را به کافه تعقیب می کنند ، آنچه را که شما سفارش می دهید و مکان بعدی را دنبال می کنید و سپس این دانش را به شرکت هایی می خواهند که می خواهند آن را به شما بفروشم. چیز دیگری مد نظر دارید.

سناتور رکس پاتریک ، گوگل را به تظاهر به نگرانی درباره “اولویت فنی” متهم کرد. در واقع ، او گفت ، همه چیز در مورد “اولویت تجارت” است – پول.

گوگل استرالیا تقریباً 3.3 میلیارد دلار از تبلیغ کنندگان استرالیایی در سال 2019 جمع آوری کرده و حدود 77 میلیون دلار مالیات پرداخت کرده است که سود آن در حدود 637 میلیون دلار گزارش شده است.

الگوریتم های مخفی در برابر شفافیت

یکی از عناصر بالقوه ابتکاری قانون پیشنهادی شامل سلیقه محرمانه فیس بوک ، گوگل و شرکت های تابعه مانند YouTube است: الگوریتم هایی که تعیین می کنند مردم هنگام جستجو یا پیمایش در سیستم عامل ها چه چیزی را می بینند.

در پیش نویس اولیه این لایحه ، شرکت های فناوری مجبور هستند 28 روز قبل از ایجاد تغییراتی که بر نحوه تعامل مصرف کنندگان با محتوای آنها تأثیر می گذارد ، به شرکای رسانه ای خبری خود اطلاع دهند.

گوگل و فیس بوک گفته اند که این غیرممکن است ، زیرا الگوریتم های آنها همیشه در حال تغییر است که اندازه گیری آن برای زیرمجموعه ای مانند خبر دشوار است ، بنابراین در آخرین پیش نویس ، قانونگذاران دامنه را محدود کردند.

اگر صورتحساب از یک شکل یا شکل دیگری در آید ، که به نظر می رسد محتمل است ، سیستم عامل های دیجیتال باید ظرف مدت 14 روز از تغییرات عمدی الگوریتم که تأثیر قابل توجهی بر تجارت آنها دارد ، به رسانه اطلاع دهند. برخی از منتقدین می گویند ، حتی این برای Big Tech کافی نیست.

یوهان لیدبرگ ، استاد رسانه در دانشگاه موناش در ملبورن ، گفت: “من فکر می کنم گوگل و فیس بوک به طور جدی نگران هستند که کشورهای دیگر به تلاش های استرالیا بپیوندند.” “این می تواند در نهایت منجر به از دست دادن درآمد قابل توجه در سراسر جهان و از دست دادن کنترل جدی شود ، که با مشکل الگوریتم نشان داده شده است.”

اما وی افزود ، استفاده از تهدید علیه سوus استفاده کنندگان به آنها کمکی نخواهد کرد.

وی گفت: “واکنش بیش از حد گوگل کاملاً نشانگر این است که کد مورد نیاز است ،” و علاوه بر این ، نیاز فوری همه دولتهای جهان به تلاش برای محدود کردن و محدود کردن قدرت این شرکتها که کاملاً از کنترل خارج شده است. “